PHASMOFOBIA TO NAJLEPSZA GRA O DUCHACH, JAKĄ KIEDYKOLWIEK STWORZONO

(Źródło zdjęcia: Kinetic Games)

Horrory mnie nie przerażają. Jest ich tak wiele, od Resident Evil po Amnesia, a większość z nich to znajome rytmy: kilka dobrych jump-scare'ów, strach przed ściganiem, paskudne potwory i przerażające efekty dźwiękowe. Lubię te wszystkie doświadczenia, ale nawet gdy robi się intensywnie, nigdy się tak naprawdę nie boję.

Fasmofobia to gra, która wkrada się do twojej głowy. Kiedy grasz, prawdziwy świat nie istnieje. Kiedy się zatrzymujesz, jakiś aspekt przedostaje się do rzeczywistości. Ta gra wprawiła mnie i moich towarzyszy nie tyle w oszołomienie, co wstrząśnięcie, naładowaną adrenaliną i godzinami rozmawiając o tym, co się właśnie wydarzyło.

Najlepszym podsumowaniem Phasmofobii byłaby gra detektywistyczna o duchach. Wcielasz się w jednego z maksymalnie czterech badaczy, którzy udają się do różnych miejsc, od przydrożnych domów po azyl, i próbują określić, jakiego rodzaju ducha nawiedzają, a następnie opuszczają. Chociaż panuje tu poważny klimat Pogromców Duchów, nie ma tu mowy o żadnym rozbiórce: jesteś przed Pogromcami Duchów, jeśli chcesz, tylko po to, by sprawdzić, jakiego rodzaju jest to zagrożenie.

(Źródło zdjęcia: Kinetic Games)

W tym celu masz różne proste w użyciu elementy wyposażenia, przechowywane w furgonetce, która pełni funkcję dowództwa zespołu w każdej lokalizacji. Jest latarka, która prawie zawsze zajmuje jedno z trzech miejsc w ekwipunku (gracze VR dostają cztery miejsca, co wydaje się odrobinę niesprawiedliwe). Czytnik EMF to miernik PKE pod inną nazwą, małe pudełko, które zaczyna świecić w obecności duchów. Latarka UV pokaże upiorne odciski palców lub stopy. Termometr wykrywa spadki temperatury w pomieszczeniu.

Wszystko to może sprawić, że gra będzie brzmiała całkiem zwyczajnie, jakbyś po prostu wbiegł do domu z czytnikiem EMF, znalazł ducha i gotowe. Cóż, spróbuj tego przy pierwszej grze i powodzenia. Geniusz Phasmofobii polega na tym, że jest to gra powściągliwości i subtelności. Wykrycie duchów jest zawsze tylko kwestią czasu: prawdziwe piękno polega na tym, że to dopiero początek.

Geniusz Phasmofobii polega na tym, że jest to gra powściągliwości i subtelności.

Fasmafobia usypia cię kilkoma wyluzowanymi upiorami, dość łatwymi do unieruchomienia i nigdy nie stanowiącymi zagrożenia, ale potem rękawiczki spadają. Znalezienie miejsca, w którym czai się duch, to jedno – a na rozległych późniejszych poziomach może być śmiertelną pracą. Dowiedzieć się, co to jest? To zupełnie inne pytanie.

(Źródło zdjęcia: Kinetic Games)

najlepszy dysk SSD do komputera do gier

Postać gracza ma ograniczenia. Nie możesz się szybko poruszać, możesz nosić tylko trzy przedmioty, więc nawet po ustaleniu, gdzie może znajdować się duch, musisz wielokrotnie wracać do danej lokacji z innym sprzętem. Każdy rodzaj ducha będzie (ostatecznie) dostarczał trzech rodzajów dowodów — na przykład wywołanie pola elektromagnetycznego na poziomie 5 to jeden dowód, ujemne temperatury to drugi, a zobaczenie pisma duchów to kolejny.

Tutaj wszystko zaczyna być fascynujące, przerażające, a nawet ekscytujące. Gra sprawia, że początkowe polowania są stosunkowo łagodne, a następnie duchy poruszają się coraz wyżej. Zaczną Cię zauważać szybciej. Zaczną z tobą gadać. Może chwilowo stracisz kontakt z drużyną, a potem usłyszysz charakterystyczny oddech przelatujący blisko ucha. Może nawet przez sekundę zobaczysz sylwetkę.

Duch Phasmofobii cię zabije, ale najczęściej po prostu przestraszy ciebie i twoją drużynę. Byłem nieśmiały, ponieważ szczegółowe mówienie o takiej grze grozi zrujnowaniem niektórych z jej najlepszych niespodzianek, ale podam jeden przykład.

(Źródło zdjęcia: Kinetic Games)

To był dom przy ulicy. Mapy przedstawiają trzy domy uliczne, dwie farmy, szkołę (ogromną) i przytułek (ogromny i zagmatwany). Mój zespół zajmował się tym już wcześniej i szybko zidentyfikowaliśmy sypialnię dziecięcą na górze jako miejsce, które preferował duch.

Może chwilowo stracisz kontakt z drużyną, a potem usłyszysz charakterystyczny oddech przelatujący blisko ucha.

Gdy ustawialiśmy sprzęt, coś włączyło alarm samochodowy w garażu na dole. Dwóch upadło, a pozostali dokończyli konfigurowanie. Wyłączyli alarm i przez radio umówiliśmy się na spotkanie przed drzwiami wejściowymi. Potem światła zaczęły migać i usłyszeliśmy, jak zamykają się drzwi.

Dzielnie schowałam się do szafy. Po minucie lub dwóch ciszy radiowej nasza trójka przegrupowała się, ale jeden z nich już nie żył na korytarzu. Poszliśmy do furgonetki i wróciliśmy do sypialni dziecka z większą ilością sprzętu. Kiedy się rozstawialiśmy, alarm w samochodzie ponownie się włączył. Moi towarzysze poszli to wyłączyć, a ja zostałem, żeby rozłożyć ostatnie elementy sprzętu.

(Źródło zdjęcia: Kinetic Games)

najlepszy kontroler do gier

Skończyłem, odwróciłem się i podszedłem do drzwi, a potem zobaczyłem, jak zamarł mi oddech. Usłyszałem bicie mojego serca, światła zaczęły migać, a kątem oka mignęła sylwetka małego dziecka. Co dokładnie wydarzyło się później, pozostawię twojej wyobraźni, ale po śmierci będziesz mógł obserwować i podsłuchiwać swoich byłych towarzyszy z niebieskiej krainy, w której możesz zobaczyć ducha, ale nie możesz nic więcej pomóc.

Kluczem do Phasmofobii jest projekt dźwięku: musisz uruchomić czat głosowy w samej grze, a następnie dostępna jest opcja czatu lokalnego i czatu radiowego. Różnica ma znaczenie, ponieważ duchy mogą Cię „usłyszeć”. W rzeczywistości niektóre duchy będą z tobą rozmawiać, a nawet odpowiedzą na przedmiot zwany Spirit Boxem, który pozwala ci zadawać pytania.

Jednak element „słyszenia” duchów to o wiele więcej, niż mogłoby się wydawać, ponieważ wydaje się, że wyczuwa nastroje twojego zespołu. Reaguje, gdy ludzie się boją i mówią pochopne rzeczy, na przykład „wynośmy się stąd”. Widziałem, jak ludzie próbowali celowo to sprowokować i nie osiągnęli absolutnie nic, a dwie minuty później, gdy byli odizolowani na ułamek sekundy, coś wystrzeliło z ciemności i rozerwało ich na strzępy. Nie potrafię ci opisać, jak to jest ukrywać się w milczeniu przez kilka minut, a potem usłyszeć, jak ktoś mówi: „Myślę, że już go nie ma”.

(Źródło zdjęcia: Kinetic Games)

Jak to wszystko wskazuje, wielkość Phasmofobii tkwi w interakcjach międzyludzkich, które ma prowokować. Wie, że żaden duch nie będzie tak straszny jak ten w twojej głowie, i wykazuje prawdziwą powściągliwość w tym, jak wykorzystuje drobne zdarzenia i subtelne wskazówki, aby zbudować atmosferę, która w najlepszym i najgorszym wydaniu może być absolutnie przerażająca.

Phasmofobia to gra z wczesnym dostępem, co odzwierciedla to: tryb wieloosobowy działa poprzez lobby, istnieje system poziomów, ale nie ma żadnej nadrzędnej struktury, a ponadto wymaga nowych map i typów duchów, które z pewnością pojawią się z czasem.

Ale bijące serce tego doświadczenia nie przypomina niczego innego, w co grałem. Doświadczenie zależy od koleżeństwa i komunikacji, a także odrobiny odwagi, a duchy będą zakłócać tę kombinację w sposób równie zaskakujący, jak i przerażający. Nawet jeśli jesteś doświadczony, nawet gdy minie pierwszy strach przed nieznanym, Phasmofobia wymyśla gówno, od którego bielejesz.