Recenzja Dziedzictwa Hogwartu

Nasz werdykt

Hogwarts Legacy to wspaniała gra nawiedzona przez okropnego twórcę.

Game Geek HUB cię wspieraNasz doświadczony zespół poświęca wiele godzin na każdą recenzję, aby naprawdę dotrzeć do sedna tego, co dla Ciebie najważniejsze. Dowiedz się więcej o tym, jak oceniamy gry i sprzęt.

Co to jest? Otwarta gra RPG z uniwersum Harry'ego Pottera
Spodziewaj się zapłaty: 60 dolarów/55 funtów
Data wydania: 10 lutego 2023 r
Deweloper: Oprogramowanie lawinowe
Wydawca: Interaktywne Warner Bros
Recenzja: RTX 3060, Ryzen 7 5700G 3,8 GHz, 16 GB RAM
Połączyć: Oficjalna strona

Grałem w Hogwarts Legacy przez ponad 20 godzin, zanim odkryłem, że oprócz tego, że jest to rozbudowana gra RPG z drzewkami umiejętności, walką czarodziejów, rzemiosłem, zagadkami środowiskowymi i mnóstwem zadań pobocznych, jest to także osobliwa gra o dekorowaniu domu z odrobiną zarządzania zoo . To znacznie większa gra, niż ktokolwiek się spodziewał, a ponieważ ukończyłem główne zadanie i dziesiątki zadań pobocznych w ciągu 50 godzin, wciąż jestem zaskoczony, jak dobry jest każdy pojedynczy element.

Z pewnością cierpi na kręty początek i rozpraszające problemy techniczne, ale kiedy mogłem swobodnie zwiedzać cały Hogwart i kilometry otaczających go terenów wiejskich, podobało mi się Hogwart Legacy w taki sam sposób, jak Wiedźmin 3 czy Red Dead Redemption 2: przemierzam przekonująco renderowany świat we własnym tempie, pozwalając sobie zniknąć w postaci, w którą coraz bardziej się angażuję.

Podobnie jak te klasyki otwartego świata, o których właśnie wspomniałem, Hogwarts Legacy to gra, w którą prawdopodobnie grałeś już wcześniej, ale także rzadkość: wysokobudżetowa gra RPG, która próbuje ukryć cały prestiż, splendor i oczekiwania wobec ogromnej własności medialnej w płynną piaskownicę. W większości daje radę. To moment w Arkham Asylum Harry’ego Pottera – gra opowiadająca własną historię w ustalonym świecie, nieskrępowana restrykcyjnymi terminami i kreatywnymi granicami powiązania z filmem, stworzona przez studio, które samo było kiedyś zdegradowane do obowiązkowych produktów marketingowych takich jak Toy Story 3: Gra wideo.

Przez całą moją grę Dziedzictwo Hogwartu mocno trzymało mój umysł. Łapię się na tym, że myślę o zaatakowaniu mrocznych czarodziejów podmuchami Confringo, kiedy powinienem przygotowywać obiad, lub zastanawiać się, jaki szalik będzie najlepiej pasował do mojego nowego ulubionego płaszcza, jaką roślinę powinienem wyhodować, aby szybciej przygotować mikstury niewidzialności i czy gra będzie działać. kiedykolwiek przestanę stopować, kiedy będę przemieszczał się pomiędzy wieloma wieżami Hogwartu (nie będzie). Myślę też niestety o JK Rowling.

(Zdjęcie: Warner Bros.)

Miska czarodzieja

Nie możesz przejść 3 metrów, żeby część zamku Hogwart nie ożyła.

Zwykle jest to nieskomplikowana sprawa, gdy gry są dobre. Lubimy je, zaskakują nas, piszę o tym, jest fajnie. Jednak zabawa w Hogwarts Legacy wywołuje wyjątkowy zestaw sprzecznych uczuć: podoba mi się gra będąca kontynuacją JK Rowling, wpływowej osoby, która w ciągu ostatnich kilku lat wykorzystywała ich platformę do wypowiadania transfobicznych komentarzy, wykorzystując swoje bogactwo i sławę do promują ideologię, która odrzuca i jeszcze bardziej marginalizuje jedną z najbardziej bezbronnych społeczności w społeczeństwie.

Dziedzictwo Hogwartu nie zostało napisane przez JK Rowling ani bezpośrednio zaadaptowane na podstawie jej opowiadań. W rzeczywistości Warner Bros. i Portkey Games (oddział wydawniczy gier Harry'ego Pottera) posuwają się nawet do stwierdzenia, że ​​była „nie jest zaangażowany w tworzenie gry” w ogóle. Mimo to jest zbudowany na świecie, który stworzyła, i dziedziczy niektóre z jego problemów, zwłaszcza jego portret gobliny I „skraby domowe” . Jego sukces prawdopodobnie przyniesie jej korzyści zarówno kulturalne, jak i finansowe.

Przyniesie to także korzyści utalentowanym pracownikom Avalanche Software, którzy zbudowali bogaty, niemal irytująco szczegółowy świat, który regularnie przewyższa materiał źródłowy pod względem jakości i inkluzywności. Dziedzictwo Hogwartu jest pełne prostych, ale harmonijnych systemów, dzięki którym wszystko jest zabawne i dostępne:

Najbardziej imponującym aspektem Dziedzictwa Hogwartu jest sam Hogwart. Twórcy uwielbiają opisywać swoje gry jako „żywe, oddychające światy”, ale trudno o lepszy sposób scharakteryzowania tytułowego zamku.

Nie można przejść 3 metrów, aby część zamku Hogwart nie ożyła: książki układają się na półkach, zbroje pozdrawiają przechodniów, żywopłoty przycinają się do perfekcji, duchy unoszą się wokół i opowiadają dowcipy, podręczniki fruwają nad przechodzącymi uczniami, a obrazy ożywiają się lub rozmawiaj tak, jakby MOMA przeszła na standard .webp. Moim ulubionym korytarzem w Hogwarcie jest ten niepozorny korytarz w pobliżu dziedzińca, gdzie dwa złote zbroje chytrze antagonizują się kopniakiem za każdym razem, gdy przechodzę obok. Pewnego razu odpowiednia zbroja, po tym jak prawdopodobnie już to zrobiła Tutaj z lewicowymi wybrykami, założył buławę i wybił temu drugiemu niezłomne bzdury.

Jednak ta wielkość nie zawsze jest błogosławieństwem. Dogmatyczne dążenie Avalanche do realistycznego Hogwartu uczyniło to miejsce prawdziwym labiryntem. Sam Central Hall przemawia w sześciu lub siedmiu kierunkach, każdy spiralnie wznoszący się w stronę sal lekcyjnych lub w dół do lochów. Nigdy w życiu nie wspiąłem się na więcej schodów w grach wideo – nudzi mi się na samą myśl o tym. Zwykle lubię wyłączać znaczniki nawigacyjne w grach z otwartym światem i sam uczyć się mapy, ale ponieważ nie mam trzech lat do stracenia, ciągle naciskam przycisk, który wyczarowuje złoty szlak do celu.

Jedynymi naprawdę irytującymi czkawkami są krótkie, ale częste przerwy przy drzwiach Hogwartu, podczas gdy gra ładuje to, co znajduje się po drugiej stronie. Ładunki te różnią się od zacięć — podczas oczekiwania na drzwiach pojawia się obracający się symbol ładowania. Na szczęście nigdy nie musiałem czekać dłużej niż dwie sekundy na otwarcie drzwi w moim zestawie, ale jest to skaza na wciągającym świecie.

Od dnia premiery Dziedzictwo Hogwartu również boryka się z poważnym problemem związanym z pojawianiem się okienek. Dotrzyj na miejsce miotłą nieco szybciej, niż przewidywała gra, a uczniowie znikną. Pływanie wysoko nad terenami wiejskimi może również zmylić silnik, ponieważ pojawia się i usuwa istoty znajdujące się pod tobą. Odległości renderowania i budżety na przesyłanie strumieniowe to przeszkody techniczne, które większość gier z otwartym światem kontroluje, utrzymując graczy na ziemi i kontrolując pole widzenia, ale Hogwart nie ma takiego luksusu.

Hogwart nie może też mieć luksusu bycia po prostu grą wideo. Rzadko zdarza się, że otrzymujemy taką licencjonowaną, hitową grę, która w większości przedstawia skomplikowany świat fantasy, który rozwijał się w naszych umysłach i na filmie przez dziesięciolecia. Jednak osiągnięcie Avalanche Software jest niweczone przez powiązanie z twórcą, który wykorzystał swoją władzę i majątek, aby podważyć prawną i społeczną akceptację osób trans.

To, co mogło być czystym momentem świętowania dla serii, która spóźniła się na świetną grę wideo, komplikuje fakt, że jej sukces to zwycięstwo JK Rowling i wszystkie złe uczucia związane z chęcią zagrania w nową, fajną grę RPG z czarodziejami .

Hogwarts Legacy to wspaniała gra nawiedzona przez okropnego twórcę.